Πως θα γίνει να μην έρθει ο χειμώνας
και οι βροχές του μην ξεπλύνουν απ' το δέρμα μου τ' αλατι;
Υπήρχαν μέρες
που κάθε μας βήμα ήταν προσκύνημα στο χώμα που πατούσαμε.
Υπήρχαν νύχτες
που κάθε μελωδία ήταν ύμνος στην θάλασσα που αντικρύζαμε.
Τα κίτρινα φώτα που πέφτουν στο λιμάνι
είναι οι χιλιάδες ευχές μας που καθρεφτίζονται στο νερό.
Όσα λόγια δεν ειπώθηκαν
όσα χέρια δεν αγγίχτηκαν
όσα σώματα δεν μαύρισαν
είναι η υπόσχεσή μας για την επιστροφή.
Εκείνη την μπλε μπλούζα που φόραγα όταν σε πήρα απ' το λιμάνι
την ίδια είχα βάλει και την μέρα που τελικά έφυγα
δεν ξέρω αν θα το προσέξεις
αλλά πάλι αυτή θα φοράω όταν ξανασυναντηθούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου