ευχές

Καλές γιορτές

σε όλους

μα λίγο περισσότερο

στους απροσάρμοστους

στους μοναχικούς

στους ανυπότακτους

και ειδικά

στους ασταμάτητους.

 

ο καιρός της σιωπής

Σιωπή

Η γενιά μας έχει εκπαιδευτεί στην σιωπή. Έχει συνηθίσει την απουσία της ελπίδας, έχει συνηθίσει να ελπίζει σε πράγματα που στ' αλήθεια ποτέ δεν πίστεψε. Σκορπισμένη κάπου στα αζήτητα, ανεπιθύμητη και άχρηστη, έχει δήθεν απογοητεύσει τους μεγάλους, τους μεγάλους που δεν είχαν μια στάλα αξιοπρέπεια να σπάσουν τους καθρέφτες τους και να αποχωρήσουν διά παντός απ' την κοινωνία. Κι όσο δεν αποχωρούν αυτοί, αποχωρούμε εμείς. Μειοψηφία κλεισμένη στην σιωπή, στην σιωπή αναπτύσσεται επικοινωνία, επικοινωνία που συμφωνεί να μείνουμε στην σιωπή, να κρύψουμε τα όνειρά μας στο σκοτάδι. 

Μοναξιά

Κλεισμένος ο καθένας σε ένα διαμέρισμα, καθεμία να δίνει έναν ηρωικό ατομικό αγώνα να συνεχίσει να είναι εδώ, να είναι εδώ με μια μορφή που περιλαμβάνει την ελάχιστη δυνατή υποκρισία. Κι όσοι κατάλαβαν νωρίς πόσο ψεύτικος είναι ο κόσμος που μας φέραν, και πράγματι δεν είναι τόσο λίγοι, συχνά επιλέγουν την μοναξιά. Το να αρνείσαι τον κόσμο, ίσως να δηλώνει απλά περηφάνια, η κοινωνία κοιτάζει περίεργα αυτούς που δεν αποδέχτηκαν την φυλακή, τους κοιτάζει περίεργα μα στα κρυφά βλέπει και τη λάμψη τους, τη λάμψη του να επιλέγεις εσύ τα όρια της ελευθερίας σου, να τα κάνεις μέχρι και πιο στενά, για να μην αφήσεις να τα καθορίσουν οι άλλοι. 

Μηδενισμός

Εν τέλει τί έχει νόημα, φυσικά τίποτα. Τίποτα από όλα όσα μας μεγάλωσαν μαζί τους. Επιλέξαμε μια θέση στην άκρη του κόσμου, κοντά σε μια ελέυθερη μειοψηφία, που κανείς ποτέ δεν κατάφερε να την ορίσει, που πάντα κρατούσε την θέση της υπόγεια, διάχυτη σε διαμερίσματα και νύχτες. Δεν έχουμε τίποτα να μας αφορά, μόνο τα πιο απλά και στοιχειώδη, δεν έχουμε τίποτα να μας αφορά, μόνο τη Μάχη. Τίποτα δεν θα πάει καλά, τα πάντα θα γκρεμίζονται γιατί αυτή είναι η μοίρα τους, κάθε ομορφιά θα είναι περιστασιακή, αλοίμονο όμως αν δεν την τιμήσουμε. Αλοίμονο αν δεν σταθούμε στο ύψος που πρέπει, αλοίμονο αν κυλήσουμε στην υποκρισία, αλοίμονο αν δεν λιώσουν τα δόντια μας προσπαθώντας να κόψουμε την αλυσίδα. Μάλλον δεν θα κοπεί ποτέ, μα αλοίμονο αν ενθουσιαστούμε άμα κοπεί.

1η Δεκέμβρη 2020

*το κείμενο είναι τμήμα του πρότζεκτ Εκλάμψεις στο Σκοτάδι