πουλιά

Είμαστε πουλιά
μες στο μπετόν της αστικής φυλακής

που πετάνε

πετάνε

πετάνε

σκοντάφτουν επάνω στις κεραίες

και πέφτουν τσακισμένα

στον βούρκο της κοινωνίας.

Είμαστε πουλιά

σπουργίτια, χελιδόνια

που χρόνια τραγουδάνε

για τις χαρές του κόσμου

για τις πολύχρωμες πλαγιές

για τα σεντόνια που μοιράζονται οι άνθρωποι.

Είμαστε πουλιά

αετοί και γεράκια

τέτοια μας έκανε

ο γκρίζος ουρανός

κι η ξεχασμένη συνείδηση.

Είμαστε πουλιά

που ποτέ δεν ξεχνούν

κι έχουν τη μνήμη όπλο

για να πετούν στη νύχτα

γιατί δεν έχει απομείνει στον κόσμο

παρά νύχτα και ψέμα.